Στίχοι -1-

Κύριε, πώς μπόρεσα να δειλιάσω;
Πώς έκλεισε το στόμα μου και την αλήθεια Σου
δεν αποκάλυψε;
Σώπασε η γλώσσα μου Θεέ,
και η ενοχή τώρα βαραίνει την ψυχή μου.

Δείλιασα, Κύριε, και μίλησα με λόγια
που νόημα δεν είχαν,
με λόγια δίχως κέρδος για την ψυχή,
με λόγια που καρπό δεν έφεραν.

Συγχώρεσε με, Θεέ.
Εκεί που εγώ είμαι αδύνατος,
γίνε Εσύ δυνατός.
Εκεί που η καρδιά μου γονατίζει,
δώσε της Εσύ δύναμη
για να κηρύξει την αλήθεια Σου.

Από τα βάθη της καρδιάς μου Θεέ
Σου φωνάζω να με ακούσεις.
Πλημμύρισε την καρδιά μου.
Βάλε λόγια στο στόμα μου.

Δική Σου η δόξα παντοτινά Κύριε,
Εσύ είσαι η οδός,
Εσύ είσαι η αλήθεια,
Εσύ είσαι η ζωή.
Εσύ είσαι τα πάντα.