Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Αγαπάς τον Θεό από υποχρέωση ;

Ίσως ήδη να γνωρίζεις τον Κύριο, αλλά ο τρόπος που Τον γνωρίζεις να μην δουλεύει καλά για σένα. Δεν απολαμβάνεις την σχέση αυτή.



Ιδού το αληθινό μυστικό: Μπορείς να εκπληρώσεις τις εντολές της Βίβλου πιο αποτελεσματικά αν ερωτευτείς τον Θεό αντί να προσπαθείς να υπακούς στα πάντα.


Δεν είναι ότι η υπακοή μας δεν είναι σημαντική ή σχετική με αυτό, απλά δεν είναι το κέντρο του τροχού. Όχι, το κέντρο στην ζωή μας είναι η σχέση μας με τον Θεό. Η συμπεριφορά μας και η υπακοή μας βγαίνουν όπως οι ακτίνες του τροχού από το κέντρο της ζωής μας και μας επιτρέπουν να κυλήσουμε μπροστά. Όταν θέτουμε την εξωτερική μας συμπεριφορά ως το σημείο περιστροφής, τότε κολλάμε. Η κίνηση προς τα εμπρός πρέπει να έχει ως καύσιμο την αγάπη. (Σ.τ.Μ. οι ακτίνες στην ρόδα του ποδηλάτου βοηθούν στο να διατηρεί ο τροχός το σχήμα του, γιατί αν το χάσει τότε η μετακίνηση είναι δύσκολη έως αδύνατη. Επίσης, αν οι ακτίνες δεν βγαίνουν από το κέντρο του τροχού, δεν είναι δυνατή η μετακίνηση όσο σκληρά και αν προσπαθήσουμε. Την τέλεια κίνηση θα την έχει ο τροχός όταν οι ακτίνες θα βγαίνουν από το κέντρο του. Όμοια πρέπει η αγάπη για τον Θεό - και όχι η εξωτερική συμπεριφορά μας - να είναι το κέντρο της ζωής μας)

Μερικοί άνθρωποι προσπαθούν να είναι καλοί κάνοντας θεοσεβή πράγματα - διαβάζουν την Βίβλο τους, προσεύχονται και υπηρετούν τους έχοντες ανάγκη. Αλλά το κάνουν με μια αίσθηση θρησκευτικού καθήκοντος και υποχρέωσης, όχι επειδή είναι ερωτευμένοι με τον Θεό και θέλουν να Τον γνωρίσουν και να προσφέρουν την ζωή τους σε Αυτόν. Τότε απορούν γιατί οι πνευματικές τους ζωές είναι τόσο ξηρές. Δεν κάνουν όλα τα πράγματα που πρέπει να κάνει κάθε καλός Χριστιανός; Ε, τότε, γιατί ο Θεός δεν κάνει το δικό Του μέρος της συμφωνίας - να απαντήσει στις προσευχές τους και να τους δώσει άφθονη ζωή ειρήνης και χαράς όπως είπε ο Ιησούς ότι θα τους έφερνε;

Η Χριστιανική πίστη δεν είναι μια επαγγελματική δοσοληψία. Δεν είναι ένα συνοικέσιο με αντάλλαγμα της υποταγής μια πλούσια προίκα. Ο Χριστιανισμός δουλεύει μόνο όταν είσαι ερωτευμένος. Όλες οι σχέσεις είναι ευχάριστες όταν είσαι ερωτευμένος.

Κάποιοι από εσάς παλεύετε με τους πειρασμούς δουλεύοντας στον αυτοέλεγχό σας. Δουλεύετε με το λάθος πράγμα. Είμαι υπέρ του να ζεις μια πειθαρχημένη ζωή, αλλά υπάρχει ένας καλύτερος τρόπος. Ο πειρασμός είναι ένα τεστ για την σχέση σου, όχι τον αυτοέλεγχό σου. Είτε προσεύχεσαι είτε όχι δεν έχει να κάνει και αυτό με τον αυτοέλεγχό σου, αλλά αποκαλύπτει την σχέση σου. Θέλεις πραγματικά να μιλήσεις στον Θεό; Και ακόμη καλύτερα, θέλεις να ακούσεις αυτά που Αυτός έχει να πει σε σένα;

Είναι ώρα πια να σταματήσεις να προσπαθείς να ευχαριστήσεις τον Θεό και απλά να Τον αγαπήσεις. Σταμάτα να κάνεις πράγματα από υποχρέωση. Κάνε μόνο τα πράγματα που ενισχύουν την σχέση σου μαζί Του, τα πράγματα που σε ευχαριστούν επειδή Τον αγαλλιάζουν.

Είναι αστείο το τι πράγματα κάνουμε για την αγάπη. Μισώ να καθαρίζω το γκαράζ -μισώ τον χρόνο που αφιερώνω, την προσπάθεια, τον κόπο. Σίγουρα, το αποτέλεσμα είναι καλό, αλλά στα αλήθεια, έτσι προτιμώ να περνώ το Σαββατοκύριακό μου; Παρόλ' αυτά, η γυναίκα μου νιώθει η πιο αγαπητή γυναίκα του κόσμου όταν την βοηθάω να καθαρίσει το γκαράζ ή καταπιάνομαι με κάποια εργασία που πρέπει να γίνει. Είναι καλύτερο και από το να της στείλω μια ντουζίνα τριαντάφυλλα - σχεδόν δηλαδή. Το θέμα είναι ότι δεν με νοιάζει να καθαρίσω το γκαράζ ή να της αγοράσω τριαντάφυλλα, τα κάνω και τα δυο επειδή την αγαπώ τόσο πολύ ώστε να μου φέρνει χαρά το να κάνω κάτι που γνωρίζω ότι εκείνη αγαπά.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα όσα κάνουμε για τον Θεό.


Ο Ιησούς είπε: " Αν με αγαπάτε, θα φυλάξετε τις εντολές μου" (Ιωάννης 14:15). Για πολλά χρόνια διάβαζα αυτό το εδάφιο κάπως έτσι: "Αν με αγαπάτε θα με υπακούσετε και θα αποδείξετε πόσο πολύ με αγαπάτε". Αυτό όμως που πραγματικά λέει είναι ότι όταν Τον αγαπάμε, η υπακοή μας προς Αυτόν θα απορρέει από αυτή την σχέση.



Φοβάμαι ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν αντιλαμβανόμαστε την τεράστια παροχή της αγάπης του Πατέρα μας και το μέχρι που είναι διατεθειμένος να φτάσει για να δείξει την αγάπη Του. Για αυτό ο Απόστολος Παύλος προσευχήθηκε να μπορέσουμε να την γνωρίσουμε και να την καταλάβουμε όλο και περισσότερο (Εφεσίους 3).


Μια από τις μεγαλύτερες αποκαλύψεις για την αγάπη του Θεού μου ήρθε όταν ο πρωτότοκός μου, ο Μιχάλης, ήταν περίπου δύο ετών. Η σύζυγός μου είχε πάει σε ένα πάρτυ γενεθλίων και είχε πάρει τον Μιχάλη μαζί της. Είχε καθίσει σε μια μεταλλική αναδιπλούμενη καρέκλα και δεν διαπίστωσε ότι ο γιος μας κρεμόταν από την πλάτη της καρέκλας. Όταν σηκώθηκε, ο γιος μας έπεσε προς τα πίσω και τράβηξε και την καρέκλα προς τα πάνω του. Η μεταλλική καρέκλα τον χτύπησε στην γέφυρα της μύτης του και του την άνοιξε. Λίγα λεπτά αργότερα, έλαβα τηλεφώνημα από την γυναίκα μου ότι ήταν καθ' οδόν για τα επείγοντα.

Καθώς ο πλαστικός χειρούργος ξεκίνησε να ράβει την μύτη του Μιχάλη, ο γιος μου ούρλιαξε: "Μπαμπά, σε παρακαλώ βοήθησέ με, μπαμπά!"

Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κάτσω και να βλέπω τον χειρούργο μέχρι να τελειώσει το έργο του. Θα έκανα τα πάντα για να πάρω την θέση του γιού μου στο τραπέζι εκείνο.

Στον γυρισμό προς το σπίτι, καθώς ο Μιχάλης κοιμόταν στο πίσω κάθισμα, έκλαιγα ανεξέλεγκτα. Και εκείνη ακριβώς την στιγμή ο Θεός μου μίλησε: "Έτσι ένιωσα και Εγώ όταν ο Υιός μου ήταν στον σταυρό - αλλά επέτρεψα να γίνει επειδή σε αγαπώ, Χρήστο".

Τότε διαπίστωσα πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Πατέρα για εμένα. Να επιτρέψει στον Υιό Του να περάσει τόσο πόνο για μένα - και για σένα - είναι κάτι το συγκλονιστικό. Δεν μπορώ παρά να Τον αγαπήσω κι εγώ με την σειρά μου. Εύχομαι το ίδιο και για σένα.


Το άρθρο αυτό είναι απόσπασμα από το "Fresh Air: Trading Stale Spiritual Obligation for a Life-Altering, Energizing, Experience-It-Everyday Relationship With God" (Tyndale, 2012).