Ο ξεχασμένος Θεός

Στην παρούσα ανάρτηση τοποθετώ συγκεντρωτικά τα highlights του βιβλίου του Francis Chan "Forgotten God: Reversing our tragic neglect of the Holy Spirit".

Αποτελούν σημεία που με έχουν προβληματίσει πάρα πολύ και με έχουν ελέγξει. Τα αποσπάσματα τα παραθέτω άμεσα μεταφρασμένα στα Ελληνικά.

--- --- --- --- --- ---

• Ο πήχης της επιτυχίας στις διάφορες υπηρεσίες της εκκλησίας έχει να κάνει περισσότερο με την παρακολούθηση παρά με το Άγιο Πνεύμα που κινείται. Το μοντέλο "ψυχαγωγίας" της εκκλησίας υιοθετήθηκε κατά κύριο λόγο τις δεκαετίες του 1980 και 1990, και παρόλο που ανακούφισε λίγη από την βαρεμάρα μας για κανά δίωρο κάθε εβδομάδα, γέμισε τις εκκλησίες μας με ημι-προσηλωμένους καταναλωτές αντί για αυτοθυσιαζόμενους υπηρέτες που συντονίζονται με το Άγιο Πνεύμα.
• Το Πνεύμα οδήγησε τους πρώτους Χριστιανούς να κάνουν ανεξήγητα πράγματα, να ζουν ζωές που δεν έβγαζαν νόημα για τις κουλτούρες που ήταν γύρω τους και τελικά να διασπείρουν την ιστορία της χάρης του Θεού σε ολόκληρο τον κόσμο... ... ...Υπάρχει ένα τεράστιο κενό μεταξύ του τι διαβάζουμε σχετικά με το Άγιο Πνεύμα στις Γραφές και του τρόπου που λειτουργούν οι πιστοί και οι εκκλησίες σήμερα.
• Ο κόσμος δεν (συγ)κινείται από την αγάπη ή τις πράξεις με ανθρώπινη προέλευση. Και η εκκλησία δεν έχει την δύναμη να ζει με διαφορετικό τρόπο από οποιαδήποτε άλλη σύναξη ανθρώπων χωρίς το Άγιο Πνεύμα. Όταν όμως οι πιστοί ζουν με την δύναμη του Πνεύματος, οι αποδείξεις αυτού του γεγονότος στην ζωή τους είναι υπερφυσικές. Η εκκλησία δεν μπορεί παρά να είναι διαφορετική και ο κόσμος δεν μπορεί παρά να το παρατηρήσει αυτό.
• Πιστεύω ότι το Πνεύμα ενεργεί ολοφάνερα σε μέρη όπου οι άνθρωποι Τον ζητούν απελπισμένα, ταπεινώνονται ενώπιόν Του και δεν αποσπώνται από το κυνηγητό του πλούτου και των ανέσεων (όπως κάνουμε εμείς).
• Η εκκλησία μένει ξεκάρφωτη όταν μετατρέπεται σε ένα εντελώς ανθρώπινο δημιούργημα. Δεν γινόμαστε αυτό για το οποίο πλαστήκαμε όταν τα πάντα στην ζωή μας και τις εκκλησίες μπορούν να εξηγηθούν ακόμη και χωρίς την εργασία και την παρουσία του Πνεύματος του Θεού.
• Γνωρίζω ότι όταν παραδινόμαστε πλήρως στο Πνεύμα, ο Χριστός είναι που μεγαλύνεται, όχι εμείς.
• Στις περισσότερες εκκλησίες σήμερα ακούω πολλά λόγια και βλέπω προσωπεία ανθρώπινης σοφίας, δεν βλέπω όμως πολύ από την παρουσία και την δύναμη του Θεού.

--- --- --- --- --- ---


• Θυμηθείτε ότι οι Βεροιείς εξυψώνονται ως καλό παράδειγμα επειδή αμφισβητούσαν τα πράγματα τα οποία τους διδάσκονταν. Βεβαιώνονταν ότι ακόμη και οι διδαχές των αποστόλων ήταν σε συμφωνία με τις Γραφές
• Ακόμη και η ανάπτυξη της εκκλησίας μας μπορεί να γίνει χωρίς το Πνεύμα. Ας είμαστε ειλικρινείς: Αν συνδυάσετε έναν χαρισματικό ομιλητή, μια ταλαντούχα ομάδα λατρείας και μερικές "ψαγμένες" δημιουργικές εκδηλώσεις ο κόσμος σίγουρα θα έρθει στην εκκλησία σας. Αλλά ακόμη και αυτό δεν σημαίνει ότι το Πνεύμα του Θεού δρα ενεργά και (συγ)κινεί τις ζωές όσων έρχονται. Σημαίνει απλά ότι έχετε δημιουργήσει έναν χώρο που είναι αρκετά ελκυστικός ώστε να προσελκύσει κόσμο για μια δυο ώρες κάθε Κυριακή.
• Αν είναι αλήθεια ότι το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα μας και ότι τα σώματά μας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, τότε δεν θα έπρεπε να υπάρχει μια τεράστια διαφορά μεταξύ του ανθρώπου που έχει το Πνεύμα του Θεού να ζει μέσα του/της και του ανθρώπου που δεν το έχει;

--- --- --- --- --- ---


• Δεν καλούμαστε να φοβόμαστε το τι μπορεί να απαιτεί από μέρους μας το να ακολουθήσουμε την οδό του Κυρίου.
• Ζητάμε λιγότερα, περιμένουμε λιγότερα και ικανοποιούμαστε με λιγότερα μόνο και μόνο επειδή φοβόμαστε να ζητήσουμε για περισσότερα ή να περιμένουμε περισσότερα.
• Η αλήθεια είναι ότι το Πνεύμα του ζώντος Θεού είναι σίγουρο ότι θα σου ζητήσει να πας κάπου ή να κάνεις κάτι όπου κανονικά δεν θα ήθελες να πας ή που δεν θα επέλεγες να κάνεις. Το Πνεύμα θα σε οδηγήσει στον δρόμο του σταυρού, όπως οδήγησε τον Ιησού στον σταυρό, και αυτό σίγουρα δεν αποτελεί ένα ασφαλές ή άνετο μέρος για να βρίσκεσαι. Το Πνεύμα του Θεού θα σε μορφοποιήσει στον άνθρωπο που θα έπρεπε να είσαι. Αυτή η απίστευτα οδυνηρή διαδικασία σε απογυμνώνει από τον εγωισμό, την υπερηφάνεια και τον φόβο.
• Ως πολίτες του βασιλείου ετούτου, καλούμαστε να ζήσουμε με έναν τρόπο που αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα της βασιλείας του Θεού. Όταν υπέρ-απασχολούμαστε για την εμφάνισή μας, την πνευματική μας φήμη, την αποδοχή μας, ζούμε ως πολίτες αυτού του κόσμου αντί ως πρέσβεις της βασιλείας του Θεού.
• Νομίζω ότι αρκετά συχνά ανησυχούμε πολύ περισσότερο ως προς το πώς θα ανταποκριθεί ο κόσμος σε εμάς παρά το πώς θα ανταποκριθεί το Άγιο Πνεύμα του Θεού.

--- --- --- --- --- ---


• Το θέμα δεν είναι να κατανοήσουμε εντελώς τον Θεό αλλά να τον λατρεύουμε. Άσε το γεγονός ότι δεν μπορείς να τον γνωρίσεις πλήρως να σε οδηγήσει σε δοξολογία για την μεγαλοσύνη Του.
• Υπερβολικά συχνά καταφρονούμε τα σώματά μας καθώς τα θεωρούμε πηγή της αμαρτίας και της πτώσης μας, αλλά ακριβώς εκεί είναι που το Άγιο Πνεύμα επιλέγει να ζήσει!
• Το Πνεύμα θλίβεται όταν υπάρχει κάποιο ρήγμα σε μια σχέση, είτε πρόκειται για την σχέση με τον Θεό είτε για την σχέση με άλλους ανθρώπους. Όταν είμαστε διχαστικοί, όταν δεν αγαπάμε, όταν μισούμε, όταν ζηλεύουμε, όταν κουτσομπολεύουμε, κ.ά. τότε θλίβουμε το Άγιο Πνεύμα. Και αφού Αυτός είναι ο δημιουργός των συναισθημάτων, πιστεύω ότι το Πνεύμα θρηνεί πολύ βαθύτερα από όσο εμείς μπορούμε να καταλάβουμε.

--- --- --- --- --- ---


• Η επιθυμία μας για ζωή θα έπρεπε να έχει ως στόχο την δόξα του Θεού ο οποίος μας τοποθέτησε στον κόσμο αυτό εξαρχής.
• Πολλοί άνθρωποι που δίνουν έμφαση στο Άγιο Πνεύμα φαίνεται να τραβούν την προσοχή επάνω τους. Η εκκλησία των Κορινθίων ήταν περιβόητη για τον λόγο αυτό. Η εκκλησία γινόταν χαοτική επειδή τα μεμονωμένα άτομα δεν ενδιαφέρονταν για την βελτίωση του συνόλου της εκκλησίας. Προσπαθούσαν να χρησιμοποιήσουν τις εκδηλώσεις του Πνεύματος για την προσωπική τους δόξα. Δεν ενδιαφέρονταν για το τι έκανε ο Θεός στους άλλους, ήθελαν μόνο να κάνουν επίδειξη αυτού που έκανε ο Θεός στους ίδιους. Καθώς όλοι πάλευαν για να συγκεντρώσουν την προσοχή πάνω τους, το αποτέλεσμα ήταν μαζική σύγχυση καθώς όλοι μιλούσαν ταυτόχρονα... ... ...Ένα βέβαιο σημάδι ότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται είναι ότι μεγαλύνεται ο Χριστός μέσω Αυτού και όχι οι άνθρωποι... ... ...Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν, αφήστε το φως σας να λάμψει ενώπιον των άλλων ανθρώπων, ώστε να δουν τα καλά έργα σας και να δώσουν δόξα στον Πατέρα σας που είναι στον ουρανό... ... ...Ας προσευχηθούμε ο Θεός να μας ενδυναμώσει τόσο ριζοσπαστικά ώστε να μην πάρουμε καμία δόξα. Οι άνθρωποι να βλέπουν τα έργα μας και να δοξάζουν τον Θεό.
• Τα θαύματα δεν αποτελούν σκοπό αυτά καθαυτά, αποτελούν το μέσο μέσω του οποίου επιτυγχάνεται κάτι μεγαλύτερο.... ... ...Όταν κάνουμε τα θαύματα επίκεντρο της ενέργειάς μας και της επιδίωξής μας, αγνοούμε τις προτεραιότητες που ο Θεός μας καλεί να κυνηγήσουμε και επιβάλουμε τις δικές μας επιθυμίες στον Θεό. Μερικές φορές ακόμη μοιάζουμε με τον Σατανά, που ζήτησε από τον Ιησού να πηδήξει από τον ναό και να πραγματοποιήσει ένα θαύμα. Βεβαίως ο Πατέρας Θεός θα φύλαγε τον Ιησού από κάθε κακό αν πήδαγε, αλλά ο Ιησούς αρνήθηκε να πειράξει τον Πατέρα Του (Ματθ. 4:7) κάνοντάς Τον να πραγματοποιήσει ένα θαύμα.... ... ... Ας ζητήσουμε από τον Θεό να μας ικανώσει να αγαπάμε υπερφυσικά τον ίδιο και τους άλλους... ... ... και ας Τον εμπιστευτούμε ότι θα εμφανίσει θαύματα για την δόξα Του, στην ώρα Του και με τον δικό Του τρόπο.
• Η ειρωνεία είναι ότι το Άγιο Πνεύμα μας δόθηκε για να μας κατευθύνει. Το να επιθυμούμε το Άγιο Πνεύμα σημαίνει ότι Του επιτρέπουμε να μας οδηγήσει. Εξ ορισμού, είναι γελοίο να επιθυμούμε το Άγιο Πνεύμα για τους δικούς μας σκοπούς... ... ...Το Πνεύμα δεν είναι μια παθητική δύναμη την οποία π μπορούμε να δαμάσουμε όπως εμείς επιλέγουμε. Το Πνεύμα είναι Θεός, ένα ων που απαιτεί να υποτάξουμε τους εαυτούς μας ώστε να μας καθοδηγήσει.
• Είναι αλήθεια ότι ο Θεός μπορεί να σε έχει καλέσει να είσαι ακριβώς εκεί όπου βρίσκεσαι. Αλλά είναι ζωτικής σημασίας να καταλάβεις ότι δεν σε κάλεσε να είσαι εκεί ώστε να θρονιαστείς και να ζεις την ζωή σου με άνεση και επιφανειακή ειρήνη.
• Η οδός του Πνεύματος δεν είναι μια άνετη κατηφορίτσα. Συχνά το να βαδίζουμε με το Πνεύμα αποτελεί μια κουραστική ανηφόρα μέσα από όλων των ειδών τους περισπασμούς και τις δυσκολίες. Αλλά ενώ το μονοπάτι είναι γεμάτο στροφές, συνέχεια κινείσαι προς μία κατεύθυνση, και η κατεύθυνση αυτή τίθεται από την καθοδήγηση του Πνεύματος. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής σου, συμφώνησες με τον Θεό ότι δεν ήσουν προορισμένος για σε εξουσιάζουν οι σαρκικές επιθυμίες και τα πάθη (όπως ο θυμός, η αυτο-ικανοποίηση, η ανηθικότητα, κ.ά.) και αφαίρεσες τον κεντρικό ρόλο που έπαιζαν  αυτά τα πράγματα στην ζωή σου.
• Όπως ο Σωτήρας μας, ο οποίος έδωσε την ζωή Του και το αίμα Του ώστε να έχουμε λόγο να έχουμε αγαλλίαση, έτσι και εμείς έχουμε ως προορισμό να προσφέρουμε τις ζωές μας και να δώσουμε μέχρι να πονέσουμε. Είμαστε περισσότερο ζωντανοί όταν αγαπάμε και δίνουμε ενεργά τους εαυτούς μας επειδή για αυτό προοριστήκαμε. Όταν ζούμε με αυτό τον τρόπο το Πνεύμα του Θεού (συγ)κινείται και δρα μέσα μας και μέσα από εμάς με τρόπους που εμείς μόνοι μας δεν θα ήμασταν ποτέ ικανοί να το κάνουμε. Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μας. Αυτή είναι η ελπίδα μας.

--- --- --- --- --- ---


• Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από να έχεις την βεβαιότητα ότι το πιο δυνατό ων του σύμπαντος σε λατρεύει σαν παιδί Του. Αυτή ακριβώς είναι η αυτοπεποίθηση που το Άγιο Πνεύμα μας προσφέρει.
• Πότε ήταν η τελευταία φορά που αναζήτησες τον Θεό με ολόκληρη την καρδιά σου; Δεν είμαστε Ισραηλίτες, αλλά και πάλι, ο Θεός ακόμη επιθυμεί να αναζητηθεί και να βρεθεί από τον λαό Του. Ζήτα από το Άγιο Πνεύμα αυτή την στιγμή να σε κάνει ικανό να βάλεις τα πάντα στην άκρη ώστε να τον αναζητήσεις με όλη σου την καρδιά. Πες στον Θεό ότι θες να έχεις οικειότητα μαζί Του, όπως και να έχει, ακόμη και αν αυτό σημαίνει από μέρους σου να υποφέρεις. Όταν αυτή η σχέση μαζί Του είναι όπως θα έπρεπε, δεν υπάρχει τίποτα πιο ικανοποιητικό και πιο σημαντικό.

--- --- --- --- --- ---


• Υπάρχουν ελάχιστοι άνθρωποι στις Γραφές που έλαβαν το πλάνο της ζωής τους από τον Θεό εκ των προτέρων
• Είναι εύκολο να χρησιμοποιούμε την φράση “Το θέλημα του θεού για την ζωή μου” ως μια δικαιολογία για την απραξία και την ανυπακοή μας. Είναι λιγότερο απαιτητικό το να σκέφτεσαι σχετικά με το θέλημα του Θεού για το μέλλον σου από το να του ζητήσεις να σου φανερώσει τι επιθυμεί να κάνεις τα επόμενα δέκα λεπτά. Είναι ασφαλέστερο να δεσμευτείς να Τον ακολουθήσεις κάποια μέρα στο μέλλον παρά την ημέρα ετούτη.
• Πουθενά στην Γραφή δεν βλέπω “μια ισορροπημένη ζωή με προσθήκη λίγου Θεού” ως κάτι το ιδανικό το οποίο πρέπει να μιμηθούμε... ... ...Όταν κοιτάζω τις εκκλησίες μας όμως, βλέπω αυτό ακριβώς: πολλούς ανθρώπους που έχουν προσθέσει τον Ιησού στην ζωή τους. Ανθρώπους που, με μια έννοια, έχουν ζητήσει από τον Ιησού να τους συντροφεύσει στο ταξίδι της ζωής τους, να τους ακολουθήσει όπου αισθάνονται ότι πρέπει να πάνε, αντί να Τον ακολουθούμε όπως έχουμε διαταχθεί. Ο Θεός του σύμπαντος δεν είναι κάτι που μπορούμε να προσθέσουμε στις ζωές μας και να συνεχίσουμε πράττοντας όπως κάναμε προηγουμένως. Το Πνεύμα που ανάστησε τον Χριστό από τους νεκρούς δεν είναι κάποιος που μπορούμε απλά να καλέσουμε όταν θέλουμε λίγη περισσότερη δύναμη στις ζωές μας. Ο Ιησούς Χριστός δεν πέθανε ώστε να μας ακολουθήσει. Πέθανε και αναστήθηκε ώστε εμείς να ξεχάσουμε οτιδήποτε άλλο και να Τον ακολουθήσουμε στον σταυρό, στην αληθινή ζωή... ... ...Δεν χρειάζεστε το Άγιο Πνεύμα αν απλά αναζητάτε μία μερικώς ηθική ζωή και να εκκλησιάζεστε τακτικά... ... ...Χρειάζεστε την καθοδήγηση και την βοήθεια του Αγίου Πνεύματος αν πραγματικά θέλετε να ακολουθήσετε την οδό του Ιησού Χριστού. Τον χρειάζεστε μόνο αν επιθυμείτε να "υπακούσετε στα πάντα" όσα διέταξε και να διδάξετε άλλους να κάνουν το ίδιο (Ματθαίος 28:18–20).
• Χρειάζεσαι το Άγιο Πνεύμα μόνο αν έχεις πραγματικά μετανοήσει και πιστέψει. Και χρειάζεσαι το Άγιο Πνεύμα μόνο αν καταλαβαίνεις ότι καλείσαι να συμμεριστείς στα πάθη και τον θάνατο του Χριστού, όπως και στην ανάστασή Του.
• Το “σηκώνω τον σταυρό μου” έχει γίνει ένας ευφημισμός του να ξεπερνάμε τα συνήθη βάρη της ζωής με μια σχεδόν καλή στάση. Τα συνήθη όμως βάρη της ζωής - γεμάτα προγράμματα, λογαριασμοί, ασθένειες, δύσκολες αποφάσεις, πληρωμές διδάκτρων, απώλεια εργασίας, απούλητα σπίτια, και ο θάνατος του σκύλου - είναι κάτι που αισθάνονται όλοι, είτε ακολουθούν την οδό του Ιησού, είτε όχι... ... ...Όταν ο Ιησούς μας καλεί να πάρουμε τον σταυρό μας, κάνει πολύ περισσότερα από το μας καλεί να αντέξουμε τις καθημερινές, περιστασιακές δυσκολίες της ζωής... ... ...Είναι ένα κάλεσμα σε μια ριζοσπαστική πίστη.
• O Ιησούς μας καλεί να είμαστε πρόθυμοι να υποφέρουμε οτιδήποτε και να απαρνηθούμε τα πάντα για χάρη του ευαγγελίου. Το κάλεσμά Του είναι να αγαπάμε αυτούς που μας εξαπάτησαν στην δουλειά μας, αυτούς που κυκλοφορούν άσχημες φήμες για εμάς, αυτούς που θα μας σκότωναν αν μπορούσαν, αυτούς που διαφωνούν μαζί μας πολιτικά, πρακτικά και θεμελιακά. Το κάλεσμα του είναι να θεωρήσουμε τα πάντα απώλεια για χάρη Του. Το κάλεσμά του είναι για πλήρη υποταγή. Μας καλεί να παραδώσουμε όλα όσα έχουμε, να δώσουμε μέχρι βαθμού να προσφέρουμε τις ζωές μας ως ζώσα θυσία. Το κάλεσμά Του σημαίνει να συνειδητοποιήσουμε  ότι η δύναμή Του γίνεται τέλεια μέσα στην αδυναμία μας, ότι όταν είμαστε αδύνατοι είμαστε επίσης δυνατοί.
• Ο Θεός χαρακτηριστικά μας ζητάει να παίξουμε έναν ενεργό ρόλο στο ταξίδι προς την πληρότητα. Δεν χρειάζεται την βοήθειά μας αλλά μας ζητά να συμμετάσχουμε. Συχνά αυτό το ταξίδι προς την ελευθερία παίρνει χρόνο, μερικές φορές πάρα πολύ χρόνο. Και απαιτείται και επιμονή. Και απαιτείται και η δική μας συμμετοχή... ... ...Έχεις κολλήσει σε έναν φαύλο κύκλο αμαρτίας για πάρα πολύ καιρό; Έχεις εγκαταλείψει το Άγιο Πνεύμα και έχεις παραιτηθεί σκεπτόμενος ότι το Πνεύμα δεν μπορεί να σε ελευθερώσει εσένα προσωπικά; Αν αυτή είναι η περίπτωσή σου, τότε ίσως να μην το έχεις χωνέψει ότι το να περπατάς με το Πνεύμα του Θεού απαιτεί να κάνεις και εσύ το μέρος σου.
• Νομίζω ότι κάθε ένας από εμάς έχει ισχυρή την τάση να προσπαθεί να πάρει τον έλεγχο από το Πνεύμα και να ζήσει την ζωή του με τον δικό του τρόπο. Όλοι μας έχουμε την τάση να μεταβαίνουμε από το να ζούμε το ευαγγέλιο της χάρης, σε ένα σύστημα που απλά δείχνει να δουλεύει.
• Ναι, είναι ο Θεός που εργάζεται μέσα σου. Και, ναι, έχει δουλειά και για σένα να κάνεις. Ναι, το Πνεύμα σε ενδυναμώνει να κάνεις την δουλειά. Και ναι, την κάνεις την δουλειά. Όπως σε πολλά πράγματα στην ζωή δεν υπάρχει μια λύση που να κάνει για όλους και για τα πάντα. Και το αγαπώ αυτό το πράγμα. Ο Θεός είναι αρκετά μεγάλος και μυστηριώδης ώστε να μην μπορούμε απλά να βάλουμε μια ετικέτα στην διαδικασία αυτή και να προχωρήσουμε. Απαιτεί συνεχή δέσμευση και να παλεύουμε και να ανακαλύπτουμε πώς να ζήσουμε μια ζωή γεμάτη με το Πνεύμα του Θεού σήμερα. Όχι σε δέκα χρόνια από σήμερα. Όχι αύριο. Αλλά ακριβώς τώρα, στον συγκεκριμένο χρόνο και χώρο που μας έχει τοποθετήσει, ενόσω "εργαζόμαστε την σωτηρία μας" και "ο Θεός εργάζεται μέσα μας". Ας μην μείνουμε πίσω.

--- --- --- --- --- ---


• Δεν πιστεύω ότι ο Θεός επιθυμεί εγώ (ή οποιοδήποτε άλλο από τα παιδιά Του) να ζω με έναν τρόπο που βγάζει νόημα από την οπτική γωνία του κόσμου, με έναν τρόπο που γνωρίζω ότι μπορώ να τα βγάλω πέρα. Πιστεύω ότι με καλεί - όπως και όλους μας - να εξαρτόμαστε από Αυτόν για να ζήσουμε με έναν τρόπο που κανείς δεν μπορεί να μιμηθεί ή να πλαστογραφήσει. Θέλει να βαδίζουμε σε συγχρονισμό με το Πνεύμα Του αντί να εξαρτόμαστε μόνο στις επιδεξιότητες και την γνώση που μας έχει δώσει. Αλλά αντί να ζούμε με αυτόν τον τρόπο, έχουμε δημιουργήσει ένα σωρό εκκλησίες που δεν εξαρτώνται από το Πνεύμα, μια ολόκληρη κουλτούρα Χριστιανών που δεν είναι μαθητές, μια νέα ομάδα ακόλουθων που δεν ακολουθεί.  Αν ο Θεός είχε ζητήσει απλά να γεμίσουμε τις εκκλησίες με απρόσωπα πλήθη, τότε θα ήμασταν εντάξει. Οι περισσότεροι από εμάς θα νιώθαμε βέβαιοι. Αλλά με το να έχουμε απλά έναν καλό ομιλητή, μια λειτουργία που είναι σύντομη και αξιαγάπητη, έναν όμορφο τόπο συγκέντρωσης και οτιδήποτε άλλο βάλουμε στο μείγμα δεν πετυχαίνουμε μια "καλή" ή "επιτυχημένη" εκκλησία. Ο Θεός είχε ως σκοπό πολλά περισσότερα για την νύφη Του, τους ανθρώπους που επικαλούνται το όνομά Του. Ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για αριθμούς. Ενδιαφέρεται για την πιστότητα, όχι το μέγεθος, της νύφης Του. Τον νοιάζει αν οι άνθρωποι είναι ερωτευμένοι μαζί Του.
• Μερικές φορές φεύγω από Χριστιανικές εκδηλώσεις και αναρωτιέμαι αν μοιάζουμε περισσότερο με τους προφήτες του Βάαλ του Α' Βασιλέων κεφ. 18 παρά με τον Ηλία, τον προφήτη του Θεού.... ... ... Οι προφήτες του Βάαλ δεν είπαν "Ο Ηλίας είναι μεγάλος προφήτης!" ή "Ο Ηλίας ξέρει πως να επικοινωνεί με τον Θεό!" Έμειναν εμβρόντητοι από τον Θεό. Θαύμαζαν την δύναμή Του. Ήξεραν ότι αυτό που έζησαν δεν ήταν κάτι που μπορεί να είχε καπηλευθεί ο Ηλίας. Είχαν εμπειρία της δύναμης του Θεού. Γίνεται αυτό στην συνάθροιση που παίρνεις μέρος; Ή μήπως μοιάζει περισσότερο με το τι κάνανε οι προφήτες το Βάαλ πριν προσευχηθεί ο Ηλίας; Μπορούμε να περάσουμε πολύ όμορφα τραγουδώντας και χορεύοντας ακόμη σαν τρελοί. Αλλά στο τέλος, δεν βλέπουμε φωτιά να κατεβαίνει από τον ουρανό. Οι άνθρωποι φεύγουν μιλώντας για τους ανθρώπους που ηγήθηκαν της συνάθροισης παρά για την δύναμη του Θεού. Η αρχή αυτή περνά και στο πώς ζούμε τις προσωπικές μας ζωές. Οι άνθρωποι θα έπρεπε να βλέπουν την μεταμόρφωση στην ζωή μας και να λένε "Ο Κύριος, Αυτός είναι αληθώς ο Θεός!”
• Ενώ είναι αλήθεια ότι είμαστε άνθρωποι όπως όλοι οι άλλοι, είναι επίσης αλήθεια ότι είμαστε άνθρωποι με το Άγιο Πνεύμα να κατοικεί μέσα μας. Αλλά και πάλι, είτε ενσυνείδητα είτε όχι, ουσιαστικά λέμε στον Θεό “Ξέρω ότι ανάστησες τον Χριστό από τους νεκρούς, αλλά η αλήθεια είναι ότι τα προβλήματά μου είναι υπερβολικά μεγάλα για Εσένα και πρέπει να ασχοληθώ εγώ με αυτά.”
• Αυτό που με ταράζει περισσότερο είναι ότι στα αλήθεια δεν μας ενδιαφέρει που ο Θεός που ζει μέσα μας δεν έχει κάνει σημαντική διαφορά στην ζωή μας. Οι πιο πολλοί εκκλησιαζόμενοι άνθρωποι είναι ευτυχείς που βρίσκουν λίγη ειρήνη αντί για την ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει κάθε νου(Φιλ. 4:7). Θέλουμε απλά αρκετή ειρήνη για να βγάλουμε μετά βίας την εβδομάδα μας (ή ακόμη και την ημέρα μας).
• (Μαρτυρία πρώην μέλους συμμορίας)“Είχα την λάθος ιδέα ως προς το πώς θα ήταν η εκκλησία. Όταν έγινα μέλος της εκκλησίας, νόμιζα ότι θα ήταν όπως αν είσαι μέλος σε μια συμμορία. Βλέπεις στις συμμορίες δεν ήμασταν απλά καλοί ο ένας απέναντι στον άλλον μια φορά την εβδομάδα αλλά ήμασταν οικογένεια.”
• Η εκκλησία υποτίθεται ότι είναι ένα όμορφο μέρος για κοινωνία. Ένα μέρος όπου ο πλούτος μοιράζεται και όπου όταν ένας υποφέρει, υποφέρουν όλοι. Ένα μέρος όπου όταν ένας χαίρεται, όλοι χαίρονται. Ένα μέρος όπου όλοι ζουν την αληθινή αγάπη και την αποδοχή εν μέσω απόλυτης ειλικρίνειας για τα ελαττώματά μας. Και όμως τις περισσότερες φορές αυτό δεν είναι καν κοντά στο πώς θα περιγράφαμε τις εκκλησίες μας σήμερα. Χωρίς το Πνεύμα του Θεού ανάμεσά μας, να δουλεύει μέσα μας, να μας οδηγεί, να ζει και να αγαπά μέσα από εμάς, ποτέ δεν θα γίνουμε οι άνθρωποι που μπορούν να σχηματίσουν μια τέτοια κοινότητα.
• Όσο για μένα, κουράστηκα να λέω συνέχεια τι πρόκειται να κάνουμε. Βαρέθηκα να λέω ότι πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους, να κάνω συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων για το πώς μπορούμε να είμαστε πιο ριζοσπαστικοί και να κάνουμε θυσίες. Απλά δεν μπορώ να μιλάω άλλο πια. Η ζωή είναι πολύ μικρή. Δεν θέλω να μιλάω για τον Ιησού, θέλω να γνωρίσω τον Ιησού. Θέλω να είμαι ο Ιησούς για τους ανθρώπους. Δεν θέλω απλά να γράφω για το Άγιο Πνεύμα αλλά να αποκτήσω την εμπειρία της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος στην ζωή μου με έναν βαθύ τρόπο.
• Όταν διαβάζω το βιβλίο των Πράξεων, βλέπω μια εκκλησία με ασταμάτητη δύναμη. Τίποτα δεν μπορούσε να ματαιώσει αυτά που ο Θεός έκανε, ακριβώς όπως προείπε ο Ιησούς: "Οι πύλες της κόλασης δεν θα υπερισχύσουν εναντίον της" (Ματθ. 16:18). Η εκκλησία ήταν πανίσχυρη και εξαπλωνόταν σαν πυρκαγιά, όχι λόγω κάποιου έξυπνου σχεδιασμού, αλλά εξαιτίας ενός κινήματος του Πνεύματος. Εξεγέρσεις, βασανιστήρια, φτώχεια και οποιοσδήποτε άλλος τύπος διωγμού δεν μπορούσε να το σταματήσει. Δεν είναι αυτό ο τύπος κινήματος της εκκλησίας της οποίας όλοι θέλουμε να είμαστε μέρος; Πολλά από αυτά που βλέπουμε σήμερα είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από ασταμάτητα. Μπορεί πολύ εύκολα να εκτροχιαστεί με την παραίτηση ενός ποιμένα, ή μέσω μιας εσωτερικής εκκλησιαστικής διαφωνίας ή μείωσης χρηματοδότησης. Οι εκκλησίες που χτίζουμε εμείς με τις δικές μας μόνο προσπάθειες χωρίς την δύναμη του Πνεύματος, θα καταρρεύσουν γρήγορα αν δεν τις σπρώξουμε, δεν τις κάνουμε να κινητοποιηθούν.
• Ασχέτως του που ζεις και του πώς μοιάζουν οι μέρες σου, έχεις την επιλογή κάθε μέρα να εξαρτάσαι από τον εαυτό σου, να ζεις με ασφάλεια, και να προσπαθείς να έχεις τον έλεγχο της ζωής σου. Ή μπορείς να ζήσεις με τον τρόπο για τον οποίο δημιουργήθηκες -  ως ένας ναός του Αγίου Πνεύματος του Θεού, ως ένα άτομο που εξαρτάται από Αυτόν, που απεγνωσμένα θέλει το Πνεύμα το Άγιο να εμφανιστεί και να κάνει την διαφορά. Όταν ξεκινάς να ζεις μια ζωή που χαρακτηρίζεται από το ότι περπατάς με το Πνεύμα, τότε είναι που οι άνθρωποι θα ξεκινήσουν να βλέπουν όχι εσένα αλλά αλλά στον Πατέρα μας στον ουρανό και θα Τον δοξολογούν.
• Συχνά στους Χριστιανικούς κύκλους μιλάμε σχετικά με την αλήθεια αντί να την εφαρμόζουμε στις ζωές μας. Ακούμε ένα αιχμηρό κήρυγμα, συζητάμε κατόπιν κατά το μεσημεριανό πόσο "καλό" και πόσο "δυνατό" ήταν και έπειτα δεν το ξανασκεφτόμαστε, πόσο μάλλον λιγότερο πιθανό είναι να αφήσουμε το Πνεύμα να μας αλλάξει μέσω αυτού. Η αλήθεια είναι ότι περισσότερη γνώση δεν σημαίνει απαραίτητα και μεγαλύτερη πνευματικότητα.
• Οι Γραφές μας διδάσκουν ότι αν γνωρίζουμε κάτι που μπορούμε να κάνουμε για μια κατάσταση και δεν το κάνουμε, τότε αμαρτάνουμε (Ιάκωβος 4:17). Με άλλα λόγια όταν συγκεντρώνουμε γνώση χωρίς ποτέ να την εφαρμόζουμε στις ζωές μας, στην ουσία αμαρτάνουμε. Μπορεί να σκεφτείς ότι το να μαθαίνεις περισσότερα για τον Θεό είναι κάτι το καλό, και πράγματι μπορεί να είναι. Αλλά όταν κερδίζουμε γνώση περί του Θεού και δεν ανταποκρινόμαστε σε Αυτόν ή δεν αφομοιώνουμε την αλήθεια Του στις ζωές μας, τότε δεν είναι κάτι το καλό. Σύμφωνα με την Βίβλο είναι αμαρτία.

--- --- --- --- --- ---


• Η ελπίδα μου και η προσευχή μου για εσένα, τον αναγνώστη, είναι η εκκλησία να μην προσπαθήσει να σε "κανονικοποιήσει". Αυτό που εννοώ είναι ότι συχνά προσπαθούμε να ηρεμήσουμε τους ανθρώπους που είναι απλά υπερβολικά παθιασμένοι ή υπερβολικά θυσιαζόμενοι και ριζοσπαστικοί. Γνωρίζω ότι και εγώ το έχω κάνει αυτό σε άλλους ανθρώπους. Και επίσης είχα άλλους ανθρώπους να το κάνουν σε εμένα... ... ...Αντί να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους που κάνουν γενναία πράγματα για τον Θεό και να συμπορευθούμε μαζί τους στην διορατικότητά τους για το τι τους ζητά ο Θεός να κάνουν, τους λέμε να ηρεμήσουν και να κάνουν πίσω. Αντί να είμαι εμβρόντητος από το κουράγιο των πιστών, συχνά δυστυχώς είμαι εμβρόντητος από την ατολμία και την έλλειψη θάρρους των πιστών. Τι μεγάλη αντίθεση ως προς το βιβλικό μοντέλο που δίνουμε!
• “Δεν είναι επείγον το ότι παιδιά στην Καμπότζη και την Ταϊλάνδη ακόμη και στην ίδια μου την χώρα βιάζονται κάθε μέρα της ζωής τους; Γιατί δεν είναι αυτό επείγον;“ Νομίζω ότι η εκκλησία συχνά ακούσια διδάσκει ότι το σωματεμπόριο δεν αποτελεί κάτι το επείγον. Και αυτό πιστεύω ότι είναι αμαρτία. Θεωρώ κάτι επείγον μόνο όταν αυτό επηρεάζει με κάποιο τρόπο εμένα ή την οικογένειά μου;