Από τον Χριστό καλούμαστε να κάνουμε σχέσεις μαθητείας και να μεταφέρουμε τα νέα του ευαγγελίου σε όλο τον κόσμο.
"Αφού, λοιπόν, πορευτείτε, κάντε μαθητές όλα τα έθνη, βαπτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα παρήγγειλα σε σας· και δέστε, εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες, μέχρι τη συντέλεια του αιώνα. Αμήν." (Ματθαίος 28:19-20)
Αυτή η εντολή δεν αφορά απλά κάποιους λίγους εκλεκτούς αλλά όλους τους πιστούς. Καλούμαστε όλοι να αναλάβουμε τον ρόλο του σπορέα ρίχνοντας τον σπόρο παντού. Καλούμαστε να κάνουμε μαθητές που θα κάνουν μαθητές που θα κάνουν μαθητές. Καλούμαστε να υπακούσουμε σε όλες τις εντολές του Χριστού, να τις διδάξουμε τους μαθητές μας και να τους δείξουμε πώς να τις υπακούνε και το ίδιο να κάνουν και αυτοί στους δικούς τους μαθητές και ούτω καθεξής.
Κάποιοι ίσως πουν ότι η εντολή αυτή είναι για τους αποστόλους και μόνο. Η διάψευσή τους έρχεται μέσα από τις Πράξεις των Αποστόλων (ατυχής ονομασία του Βιβλίου, σε όλο το Βιβλίο βλέπουμε να ενεργεί το Άγιο Πνεύμα) όταν μετά την δολοφονία του Στέφανου ξεσπάει διωγμός:
"Και κατά την ημέρα εκείνη έγινε μεγάλος διωγμός ενάντια στην εκκλησία που ήταν στα Ιεροσόλυμα· και όλοι διασπάρθηκαν στους τόπους τής Ιουδαίας και της Σαμάρειας, εκτός από τους αποστόλους. .... Εκείνοι μεν, λοιπόν, που διασπάρθηκαν διαπέρασαν τους τόπους, ευαγγελιζόμενοι τον λόγο." (Πράξεις Κεφ.8 εδάφια 1 & 4)
Κατά τον διωγμό αυτό λοιπόν διασπείρονται στην Ιουδαία και την Σαμάρεια πολλοί άνθρωποι αλλά ΟΧΙ οι απόστολοι. Αυτοί που θα λέγαμε σήμερα "απλοί πιστοί". Και τι έκαναν αυτοί οι "απλοί πιστοί;" Μας το φανερώνει το εδάφιο 4: υπακούσανε στην εντολή του Θεού και ευαγγέλιζαν, μετέδιδαν τα καλά νέα, κάνανε νέους μαθητές που με την σειρά τους θα κάνανε νέους μαθητές και ούτω καθεξής.
Αν θυμάμαι καλά η πρώτη κοινωνία Χριστιανών ήταν γνωστή ως "Ο Δρόμος". Μήπως επειδή υποτασσόμενοι στο θέλημα του Θεού ήταν συνέχεια έξω στον δρόμο ψάχνοντας ευκαιρία να ευαγγελίσουν κάποιον άνθρωπο; Ξέρουμε ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός απλών και μη απλών πιστών, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ κάποιων ειδικών στα του Θεού και κάποιων λαϊκών γιατί όλοι όσοι πιστεύουν στον Χριστό ότι είναι ο Υιός του Θεού, και πράττουν τις εντολές Του, είναι και ιερείς Του. Οπότε η εντολή του Χριστού για να κάνουμε μαθητές είναι σε όλους μας και όχι σε κάποιους λίγους.
Ας δούμε και την σημερινή πραγματικότητα. Χριστιανοί που αφιερώνουν την ζωή τους όχι στον Θεό, αλλά στο πότε θα πάρουν σύνταξη και εφάπαξ, με την ελπίδα ίσως τότε να υπηρετήσουν αφού θα έχουν λιγότερες έννοιες στο κεφάλι τους. Βέβαια μετά ανακαλύπτουν ότι δεν έχουν πια την ενέργεια για να προσφέρουν κάτι. Χριστιανοί που αντί να βγαίνουν έξω προς αναζήτηση χαμένων ψυχών (και δεν χρειάζεται και πολύ ψάξιμο ε;) κάθονται κλεισμένοι σε 4 τοίχους ζεσταίνοντας στασίδια, αντί να πάνε αυτοί οι ίδιοι στους αμαρτωλούς και μεταφέρουν τα καλά νέα ζητούν από τους αμαρτωλούς να έρθουν αυτοί στην εκκλησία, και αντί να υπακούν στο "πηγαίνετε", φτάσανε στο να λένε "ελάτε". Χριστιανοί που όλη τους η ενέργεια αφιερώνεται στο να μοιράζουν τα φυλλάδια με το πρόγραμμα της εκκλησίας τις Κυριακές. Χριστιανοί που ζουν την ζωή τους και ο Χριστός αποτελεί μία πλευρά μόνο της ζωής τους, και μάλιστα, ολιγόωρη ενασχόληση με Αυτόν κάποιες ώρες την Κυριακή και την Τετάρτη.
Όταν ο Σατανάς απειλείται ξεκινά διωγμούς. Αυτούς τους διωγμούς όμως ο Θεός τους χρησιμοποιεί για να εξαπλώσει την αλήθεια και έτσι, με το καλό, το κακό που σκόπευε να κάνει ο σατανάς καταστρέφεται. Πώς όμως να ξεσπάσει διωγμός εναντίον μας όταν είμαστε τόσο ακίνδυνοι για τον σατανά; Διωγμός ξεσπά σε μέρη όπως η Κίνα, η Κορέα, και οι μουσουλμανικές χώρες που οι ακόλουθοι του Ιησού γίνονται μάρτυρες καθώς δηλώνουν την πίστη τους σε Αυτόν. Η ειρήνη στην ζωή του Χριστιανού δεν είναι ο κανόνας, είναι η εξαίρεση. Εμείς γιατί να διωχθούμε όταν είμαστε τόσο άνετα κλεισμένοι στην ασφάλεια των τεσσάρων τοίχων, δημιουργώντας, όχι νοσοκομεία για τραυματισμένες ψυχές, αλλά μουσεία των "δίκαιων" ανθρώπων; (ή μήπως θα έπρεπε να πω "αυτοδικαιωμένων";;;)
Ο Ιησούς είπε με σαφήνεια:
"επάνω σ' αυτή την πέτρα θα κτίσω την εκκλησία μου· και πύλες άδη δεν θα υπερισχύσουν εναντίον της." (Ματθαίος 16:18)
Έχετε δει ποτέ πύλες να περπατάνε; Όχι! Ε, τότε πώς φτάνει η εκκλησία τις πύλες του Άδη; Απλά οι πιστοί κινούνται απειλητικά εναντίον των πυλών. Πότε γίνεται αυτό; Όταν κερδίζουμε χαμένες ψυχές. Πότε γίνεται αυτό; Όταν υπακούμε στην κυριότερη εντολή Του: να κάνουμε συνέχεια μαθητές που θα υπακούν και αυτοί, όπως και εμείς, τις εντολές του Χριστού. Και ναι, είναι κάτι που καλούμαστε να το κάνουμε εφ' όρου ζωής.
Οφείλουμε να μετανοήσουμε από τους δρόμους μας. Οφείλουμε να ζητήσουμε συγνώμη και να επιστρέψουμε πίσω σε Αυτόν που έκανε την υπέρτατη θυσία για εμάς. Να του ζητήσουμε να μας γνωρίσει. Γιατί το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή δεν είναι να γνωρίζουμε εμείς τον Ιησού, αλλά να γνωρίζει Αυτός εμάς. Αλλιώς κατά την κρίση θα δούμε να επαληθεύεται επάνω μας αυτό που αποκάλυψε ο ίδιος ο Ιησούς:
"Δεν θα μπει μέσα στη βασιλεία των ουρανών καθένας που λέει σε μένα: Κύριε, Κύριε· αλλ' αυτός που πράττει το θέλημα του Πατέρα μου, ο οποίος είναι στους ουρανούς." (Ματθαίος 7:21)
Άνθρωποι που ομολογούν τον Χριστό ως Κύριο, κατά την ημέρα της κρίσης, ενώ είναι σίγουροι για την σωτηρία τους, θα οδηγηθούν στο αιώνιο πυρ. Γιατί; Επειδή δεν έπραξαν το θέλημα του Θεού. Ομολόγησαν τον Χριστό ως Κύριο και έμειναν στα λόγια. Λέγανε σε όλο τον κόσμο ότι ο Χριστός είναι ο Κύριός τους αλλά η μόνη μαρτυρία που είχε ο κόσμος για αυτούς ήταν: "Δεν φαίνεται ότι είναι Χριστιανοί! Απλά είναι απασχολημένοι τις Κυριακές".
Ας μετανοήσουμε αδέρφια, φυσικά περιλαμβάνω τον εαυτό μου, ανακαλύπτω ότι δεν κάνω το θέλημα του Ουράνιου Πατέρα μας αλλά αυτά που η σάρκα μου διατάσσει. Δεν ακολουθώ την στενή οδό, αλλά αντίθετα, βγαίνω από αυτήν και οδηγούμαι στην πλατιά πύλη της απώλειας. Ας μετανοήσουμε αδέρφια και ας αναζωπυρωθεί η πίστη μας, ας υποταχτούμε πλήρως στο θέλημα του Κυρίου μας γιατί η μέρα του Κυρίου είναι κοντά. Αν ο Κύριος αποκάλυψε από τότε ότι η Βασιλεία των ουρανών είναι κοντά, πόσο μάλλον πολύ πιο κοντά είναι τώρα, καθώς βλέπουμε τα πάντα γύρω μας που μαρτυρούν το γεγονός αυτό.
Αδέρφια ας επιστρέψουμε στην στενή οδό, την οδό που οδηγεί στην στενή πύλη.
Ας δοξάσουμε τον Κύριό μας με την ζωή μας.
Αμήν.
