Νομίζετε ότι σε ένα κοπάδι προβάτων, οι πληγές προέρχονται από τους λύκους; Χμμμμμ.... Ναι, και από τους λύκους. Αλλά οι χειρότερες πληγές γίνονται από τα ίδια τα πρόβατα.
Ο διάβολος έχει βρει έναν πολύ αποτελεσματικό τρόπο για να πληγώνει τους Χριστιανούς. Δεν χρειάζεται να κάνει κατά μέτωπο επίθεση. Αυτήν την φοβάται όταν έχει να αντιμετωπίσει έναν συνειδητοποιημένο πιστό. Μπορεί όμως να καταφέρει πολλά χτυπήματα, ύπουλα, χρησιμοποιώντας άλλους πιστούς.
Ας μην γελιόμαστε, όλοι μας έχουμε αφήσει κατά καιρούς ανοίγματα στον πονηρό. Και φυσικά αυτός τα εκμεταλλεύεται. Όχι τόσο για να χτυπήσει εμάς τους ίδιους, αλλά κυρίως για να μας χρησιμοποιήσει εναντίον άλλων αδελφών μας.
Τυχαίο παράδειγμα. Βλέπω τον εν Χριστώ αδελφό μου να αμαρτάνει. Ή έρχεται ο αδελφός μου να μου πει ότι χρειάζεται προσευχή γιατί έχει αμαρτήσει ή επειδή πειράζεται από τον πονηρό. Αντί να πάρω τον αδερφό μου από το χέρι και να προσευχηθώ μαζί με αυτόν, να τον συμβουλέψω, να του συμπαρασταθώ με όποιον τρόπο μπορώ, τι κάνω; Τον αποπαίρνω, τον κατηγορώ για το πως τόλμησε να αμαρτήσει τόσο βαριά, τον καθίζω στο σκαμνί. Σε μια πιο ήπια κατάσταση πρώτα προσεύχομαι για αυτόν και μετά τον καθίζω στο σκαμνί. Και τον κατηγορώ. Αλήθεια, θυμίστε μου ποια είναι η δουλειά που κάνει ο διάβολος; Πηγαίνει στον Θεό και μας κατηγορεί ανελλιπώς. Αναλαμβάνουμε λοιπόν να κάνουμε στον αδελφό μας αυτό που κάνει ο πονηρός!!!!
Όμοιο παράδειγμα. Έχω κάτι ενάντια στον αδελφό μου και αντί να πάω να του μιλήσω απευθείας, αρχίζω να το ψιθυρίζω με τρίτους. Το κατανοώ να το συζητήσω με έναν το πολύ ακόμη για να μου δώσει συμβουλή για το πως να συμπεριφερθώ. Αλλά συνήθως αυτό δεν γίνεται. Κατηγορούμε έμμεσα τους αδελφούς μας, τους κάνουμε αντικείμενο κουτσομπολιού, τους αποπαίρνουμε εν συνεχεία. Και πάλι κάνουμε την δουλειά του πονηρού και δυστυχώς πολλές φορές δεν το συνειδητοποιούμε καν. Λαμβάνουμε σώμα και αίμα Χριστού και την ίδια στιγμή κινούμαστε ενάντια στο σώμα του Χριστού αφού χτυπάμε κάτω από την μέση τον αδελφό μας που αποτελεί μέρος του σώματος της Εκκλησίας του Χριστού. Αν θυμάμαι καλά το εδάφιο γράφει ότι αν έχει κάτι ο αδερφός σου εναντίον σου πήγαινε πρώτα συμφιλιώσου μαζί του. Πόσο μάλλον αν εγώ ο ίδιος έχω κάτι εναντίον του αδελφού μου!
Αν προσπαθεί κάτι να μου διδάξει ο Κύριος τον τελευταίο καιρό, είναι το εξής απλό: "Αν βλέπεις τον εαυτό σου να έχει να μιλήσει κάποια κατηγορία για τον αδελφό σου, αν σου είναι εύκολο να ψιθυρίσεις πίσω από την πλάτη του με τρίτους για κάποια συμπεριφορά του, τότε ΠΑΨΕ! Πέσε στα γόνατα και προσευχήσου για τον αδελφό σου και για σένα τον ίδιο!"
Δεν είμαι καλός μαθητής το ομολογώ. Ας μην ξεχνάμε ότι από την ώρα που δίνουμε την καρδιά μας στον Χριστό, αναλαμβάνει δουλειά για να μας διαμορφώσει όπως χρειάζεται για να μπορέσουμε να μπούμε στην Βασιλεία Του. Κατά την κατασκευή του ναού στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε ότι κάθε πέτρα που χρησιμοποιούσαν οι χτίστες είχε πελεκηθεί πριν τοποθετηθεί και καμία εργασία δεν γινόταν στον χώρο του ναού. Κατά όμοιο τρόπο τώρα μπορούμε να πούμε ότι είμαστε στο λατομείο του Κυρίου και οι δοκιμασίες αποτελούν το πνευματικό σφυρί και καλέμι που χρησιμοποιεί ο Κύριος για να μας διαμορφώσει όπως Αυτός κρίνει για να πάρουμε την θέση μας στην Βασιλεία Του. Ελέγχει αν έχουμε ωριμάσει, αν προχωράμε στην ζωή προσπαθώντας να γίνουμε όμοιοι του Ιησού Χριστού. Η συμπεριφορά μας απέναντι στους εν Χριστώ αδελφούς μας αποτελεί μια τέτοια δοκιμασία. Δεν καλούμαστε να αγαπάμε μόνο όσους μας "ταιριάζουν". Καλούμαστε να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους όπως ο Κύριος αγάπησε τους μαθητές Του, δηλαδή σε τέλειο βαθμό. Και όχι να κατηγορούμε εχθρούς, πόσο μάλλον αδελφούς μας.
Ο Κύριος ας μας βοηθήσει να διαμορφωθούμε έτσι ώστε να φτάσουμε την αγάπη μας στον δικό Του τέλειο βαθμό. Ας αφήσουμε τα πυρά ενάντια στους αδελφούς μας, και ας συνεχίσουμε όπως ο Κύριος. Με αγάπη και μόνο αγάπη. Τα πυρά μας ας τα αφήσουμε για να πολεμήσουμε τον πονηρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου