Ταξίδια της ψυχής

Μηχανικά οδηγώ στην εθνική οδό.
Η ψυχή μου όμως ταξιδεύει
σε μια στιγμή τόσο κοντινή.

Την στιγμή εκείνη που όλα γίνονται φως.
Το σώμα προσπαθεί να αντέξει
μπροστά στο Αληθινό Φως.
Πως να αντέξεις σάρκα
στην δόξα Του μπροστά;

Το σώμα υποφέρει,
δεν μπορεί να βρει τρόπο
να εκφράσει την άπειρη χαρά.

Η ψυχή μου ταξιδεύει
στην στιγμή που το φθαρτό
μεταμορφώνεται σε σώμα άφθαρτο,
και η ανεκλάλητη χαρά
ξεσπά σε αιώνιους ψαλμούς δοξολογίας.
Μία αιωνιότητα δοξολογώντας Σε Κύριε,
και πάλι δεν είναι αρκετή!

Επιστρέφω. Τα χιλιόμετρα κυλούν
κάτω από τις ρόδες μου.
Ο χρόνος και πάλι κυλά αργά.
Δάκρυα και γαλήνη ως ανάμνηση
του σύντομου ταξιδιού μου.
Κάνε ψυχή μου υπομονή,
σύντομα θα είσαι για πάντα εκεί.