Η Σιγή των Αμβώνων

του Bill Warner

Αν είστε έστω και ελάχιστα ενήμεροι για τα νέα των ειδήσεων παγκοσμίως σήμερα, δεν θα εκπλαγείτε με το ότι οι Χριστιανοί σκοτώνονται, βιάζονται, πέφτουν θύματα βίας σε ολόκληρο τον Ισλαμικό κόσμο. Παρόλ' αυτά υπάρχει ένα μέρος όπου μπορείτε να πάτε για να δραπετεύσετε από τις φοβερές και αμείλικτες λεπτομέρειες της Χριστιανικής εξόντωσης από το Ισλάμ. Μπορείτε να πάτε στην εκκλησία.

Για παράδειγμα, αυτή την εβδομάδα φονεύθηκαν Χριστιανοί στην Νιγηρία. Δεν είναι κάτι αξιοπερίεργο -- πράγματι, στον διωκόμενο Χριστιανικό κόσμο αυτό είναι ρουτίνα.

Έτσι λοιπόν η ανταπόκριση ως προς το θέμα των φόνων των Χριστιανών, την οποία συναντάμε σχεδόν σε κάθε εκκλησία είναι... μα, περιμένετε... απόλυτη σιγή. Δεν γίνεται καμία αναφορά σε αυτό το θέμα ή στην βιοπραγία εναντίον Χριστιανών η οποία λαμβάνει χώρα σε καθημερινή βάση στον Ισλαμικό κόσμο.

Δεν είναι μια παθητική σιγή, επειδή αν κάνετε απόπειρα να την αλλάξετε, θα αποτύχετε. Η σιγή είναι μια ενεργή, δρώσα συνομωσία που διατρέχει ολόκληρη την Χριστιανοσύνη.

Πάρτε ένα απλό παράδειγμα: η προσευχή για τους διωκόμενους. Από μία Χριστιανική οπτική γωνία, κάτι τέτοιο πέφτει στην ευθύνη συγκεκριμένων ανθρώπων. Προσπαθήστε να φέρετε την ιδέα για προσευχή για όσους φονεύονται καθημερινά στην Νιγηρία ή στην Αίγυπτο σε ποιμένες, επιτροπές και οποιοδήποτε τμήμα της δομής της εκκλησίας και δείτε πόσο μακριά θα μπορέσετε να φτάσετε. Θα απορριφθείτε με μυριάδες χωλές δικαιολογίες και υπεκφυγές, αφού οι άνθρωποι σε θέσεις εξουσίας φοβούνται να αναγνωρίσουν τα δεινά των Χριστιανών σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αν αναγνωρίσετε τα βάσανά τους, μπορεί να καταλήξετε να αναρωτιέστε: γιατί βασανίζονται αυτοί οι Χριστιανοί; Α, εκεί είναι η δυσκολία. Τα βάσανα προκαλούνται από Μουσουλμάνους που ακολουθούν το Ισλαμικό δόγμα της Τζιχάντ ενάντια στους Χριστιανούς όπως αυτό βρίσκεται στο Κοράνι, την Σιρά (Σ.τ.Μ: Βιογραφία του Μωάμεθ), και το Χαντίθ (Σ.τ.Μ.: οι παραδόσεις του Μωάμεθ) 

Στοπ! Δεν μπορούμε να πούμε αυτά τα πράγματα. Η αναφορά στα γεγονότα αυτά αποτελεί ομιλία μίσους, οπότε δεν μπορούμε να μιλήσουμε για τον ιερό πόλεμο (Τζιχάντ) εναντίων των Χριστιανών. Επομένως, δεν έχουμε και προσευχές για τους διωκόμενους, επειδή κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε μια συζήτηση ως προς το γιατί φονεύονται οι Χριστιανοί. Και η αλήθεια αυτή θα κατέληγε να ονομαστεί Ισλαμοφοβία, οπότε επιλέγουμε να μην πάρουμε αυτό το μονοπάτι. Αποτέλεσμα: σιγή.

Είναι ειρωνικό ότι η Wall Street Journal, μια καθαρά οικονομική εφημερίδα, αναφέρει σε άρθρο της την σιωπή από τον άμβωνα όσο αφορά τον βασανισμό των Χριστιανών. Ζούμε σε μια εποχή ηθικής αντιστροφής, όπου οι Χριστιανοί ηγέτες καυτηριάζονται για την ηθική τους χρεωκοπία από ανθρώπους των χρημάτων. Υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είναι αντίστροφα τα πράγματα.

Στην πραγματικότητα υπάρχουν ελάχιστοι θρησκευτικοί ηγέτες πια στην Αμερική. Αντί αυτών έχουμε διευθύνοντες συμβούλους που διαχειρίζονται έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που πραγματοποιεί συναντήσεις κάθε Κυριακή. Σε υπερβολικά πολλές περιπτώσεις, ο Χριστιανισμός έχει εξελιχθεί σε μια συνάντηση μιας ώρας που υποτίθεται ότι μπορεί να σε κάνει να αισθάνεσαι καλά για μια ολόκληρη εβδομάδα.

Αυτή η νοοτροπία του μη κερδοσκοπικού οργανισμού είναι άλλη μια πηγή της άρνησης των Χριστιανικών δεινών. Αν είστε διατεθειμένοι να δείτε τις δογματικές ρίζες των συνεχιζόμενων φόνων Χριστιανών από Μουσουλμάνους, ίσως να χρειαστεί να μιλήσετε για αυτό το θέμα από τον άμβωνα, και ένας τέτοιος λόγος μπορεί να θεωρηθεί πολιτικός. Παρά το γεγονός ότι δεν έχει ποτέ υπάρξει ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που να έχει ανακληθεί εξαιτίας του πολιτικού λόγου από έναν διάκονο, η υποτιθέμενη απώλεια σωπαίνει τους διακόνους. 

Βέβαια, μπορεί να μην είσαι Χριστιανός, και έτσι να φαίνεται ότι δεν υπάρχει εδώ κάτι που να σε αφορά. Αλλά στην πραγματικότητα έχουμε όλοι τον προσωπικό μας άμβωνα. Χρησιμοποιούμε τα δεινά των Χριστιανών, των Ιουδαίων, των Βουδιστών, των Ινδουϊστών, των γυναικών, των ομοφυλόφιλων και των διανοούμενων που προκαλούν οι Ισλαμιστές ως θέμα συζήτησης με τους ανθρώπους γύρω μας; Ποιός νιώθει άνετα να αναφέρει οτιδήποτε αρνητικό για το Ισλάμ; Το να μιλήσεις για αυτά τα γεγονότα σχετικά με το Ισλάμ είναι κοινωνικό έγκλημα και θα κατηγορηθείς ότι είσαι Ισλαμοφοβικός. Έτσι οι περισσότεροι από εμάς παραμένουμε σιωπηλοί όσο αφορά τα κακά του πολιτικού Ισλάμ, και ακριβώς όπως οι διάκονοί μας -- σιωπηλοί στους προσωπικούς μας άμβωνες. Χριστιανοί και μη, μοιράζονται τον φόβο να κατηγορηθούν ως φανατικοί και Ισλαμοφοβικοί.

Αποδεικνύεται ότι όλοι όσοι αντιτίθενται στο κοινωνικό κακό θα μισηθούν. Σκεφτείτε το. Χρειάζεται τεράστια ενέργεια για να τεθεί σε εφαρμογή οποιοδήποτε κοινωνικό δόγμα, όπως η πολυπολιτισμικότητα και η πολιτική ορθότητα. Η κυβέρνηση, τα πανεπιστήμια, πολλές εκκλησίες, συναγωγές, όπως και τα μέσα έχουν γίνει επιβολείς της πολυπολιτισμικότητας και της πολιτικής ορθότητας. Όλοι αυτοί οι φορείς είναι πολύ ισχυροί και πιστεύουν ότι το δόγμα τους εξουσιάζει όλους τους ανθρώπους.

Είναι επίσης πλήρους απασχόλησης απολογητές του Ισλάμ. Αποδεικνύεται τώρα ότι οι πραγματικές τους γνώσεις σχετικά με το δόγμα και την ιστορία του πολιτικού Ισλάμ είναι σχεδόν μηδενικές και εγκεκριμένες από την Μουσουλμανική αδερφότητα. Αυτό όμως δεν αποτελεί πρόβλημα. Το Κατεστημένο λέει απλά ότι όσοι βρίσκουν σφάλματα στο Ισλάμ είναι φανατικοί και ότι μας μισούν.

Η σιγή εκ του άμβωνος είναι ο μεγαλύτερος βοηθός και ηθικός αυτουργός του Ισλάμ στις ΗΠΑ. Κανείς δεν υπηρετεί και δεν προωθεί καλύτερα το Ισλάμ από ότι οι σιωπηλοί διάκονοι. Έχουν εγκαταλείψει το καθήκον τους για εμψύχωση ενώπιον του διωγμού, παρόλα αυτά το υπόλοιπο ποίμνιο ζητά από αυτούς ηθική ηγεσία. Το Ισλάμ θριαμβεύει όταν οι Χριστιανοί ηγέτες δεν καταδικάζουν τα δολοφονικά εγκλήματα του πολιτικού Ισλάμ.

Ακόμη χειρότεροι από του σιωπηλούς διακόνους είναι εκείνοι που πηγαίνουν σε "διαθρησκευτικούς διαλόγους" και χαμογελούν ενώ οι Ισλαμιστές διεκδικούν θρησκευτική και πολιτική εξουσία εις βάρος τους. Οι καλοί, μα τόσο καλοί Χριστιανοί και οι Εβραίοι εμφανίζονται για να φέρουν ισοπαλία, ενώ οι Ισλαμιστές πηγαίνουν για να νικήσουν, και πράγματι νικούν.

Οι Χριστιανοί θα έπρεπε να επιδεικνύουν την εμψύχωση και την αυτοθυσία τους για να προσφέρουν βοήθεια προς τα δολοφονημένα αδέρφια τους.

Δεν μπορούμε να νικήσουμε το πολιτικό Ισλάμ αν δεν ξεκινήσουν να δραστηριοποιούνται οι Χριστιανοί. Κάντε τους υπολογισμούς. Οι άμβωνες πρέπει να γίνουν μια πηγή εμψύχωσης και γνώσης και να παλέψουν για τους Χριστιανούς, τους Εβραίους, τους Ινδουϊστές, τους Βουδιστές και όλους όσους υποφέρουν από τους διωγμούς του Ισλάμ σήμερα και όσους έχουν υποφέρει τα τελευταία 1400 χρόνια.

Δεν είναι απλά θέμα θρησκείας, είναι θέμα επιβίωσης του πολιτισμού μας.

Ο Bill Warner ειναι ο διευθυντής του Κέντρου για την Μελέτη του Πολιτικού Ισλάμ (Center for the Study of Political Islam). Το άρθρο αυτό αναρτήθηκε αρχικά στο www.politicalislam.com καθώς και στο AmericanThinker.com

Μπορείτε να έρθετε σε επικοινωνία με τον Κο στο e-mail: bw@politicalislam.com

Η παρούσα ανάρτηση αποτελεί μετάφραση του άρθρου που βρίσκεται αναρτημένο εδώ.