Και ναι! Είμαι εκεί! Στο κέντρο της Αθήνας και δεν κάνω σιωπηλή διαμαρτυρία! Όχι.. Απλά διακυρήττω ότι υπάρχει Θεός και ότι ο Χριστός αναστήθηκε και είναι ζωντανός.
Κάμερες, κάποιοι δημοσιογράφοι - όχι γνωστοί - συνεντεύξεις.. 4 απ' τα άτομα που ήμασταν υπεύθυνοι στην οργάνωση είπαμε ίδια πράγματα μπροστά στην κάμερα χωρίς να έχουμε συνεννοηθεί. Δεν προωθούμε σύστημα, δεν προωθούμε κάποιο δόγμα - όπως εύστοχα μου είπε μια κυρία περαστική "Μα ναι, το ξέρω, δεν κάνετε προσηλυτισμό!". Ο Χριστός άλλαξε τη ζωή μας, της έδωσε νόημα, μας έκανε διαφορετικούς, μας έδωσε χαρά, ειρήνη, αγάπη και γι' αυτό καλούμε τον κόσμο να στρέψει το βλέμμα του στο Θεό και να ζητήσει βοήθεια!
Μια κραυγή, μια φωνή απ' τα τρίσβαθα της καρδιάς πολλών που ήταν εκείνο το βράδυ εκεί: Σε χρειάζομαι, μακριά Σου χάνομαι, δεν ξέρω τι ζητώ. Σε χρειάζομαι, στον κόσμο χάνομαι, Εσένα αναζητώ!
Μπόρεσα ελεύθερα μπροστά στη Βουλή, να προσευχηθώ στον Κύριο και Θεό μου για τη χώρα μου, για τους ανθρώπους, τον Ελληνικό λαό, για μένα, για έλεος...
Και..ταυτόχρονα τόσο αυθόρμητα όσο ποτέ να ευαγγελίσω ανθρώπους ΧΩΡΙΣ να τους στέλνω σε κάποια εκκλησία, χωρίς να τους δίνω τα κλασσικά φυλλάδια με τη διεύθυνση και τα τηλέφωνα κάποιας συνάθροισης! Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δεν τα αρνούμαι, ούτε τα καταργώ.. Απλά κάθετι χρειάζεται σε διαφορετική περίπτωση!
Και χάρηκα που δοκίμασα κάτι νέο, κάτι καινοτόμο, κάτι αυθεντικό και πηγαίο.
Υπ' όψιν, πρόγραμμα δεν ακολουθήθηκε.. Εμπιστεύτηκαμε το Πνεύμα το Άγιο και κύλησαν όλα όπως Αυτός έδειξε.. Αυθόρμητα. Εκείνος κινούσε τα νήματα - όπως πάντα όταν αφηνόμαστε σ' Αυτόν ολοκληρωτικά, με παιδική αφέλεια και εμπιστοσύνη!
Και τώρα τα highlights της βραδιάς!
Μια μαινόμενη Ελένη Λουκά (και περαστικοί γύρω της με κινητά να τραβάνε βίντεο) βρισκόταν απ' τις 8 παρά που φτάσαμε στην πλατεία. Μοίραζε φυλλάδια, μίλαγε σε κάποιους περαστικούς. 9 παρά έπρεπε να αρχίσουμε, δεν πήγαινε άλλο. Είχε πέσει πολύ προσευχή να μην αποπροσανατολίσει το σκοπό της "εκδήλωσής" μας. Κάνα 20άλεπτο αφού αρχίσαμε, αφού τα σκαλιά της πλατείας είχαν γεμίσει από αναμμένα κεριά, τα βιολιά έπαιζαν ύμνους και κόσμος είχε συγκεντρωθεί από περιέργεια, με πλησίασε και με ρώτησε φωνάζοντας "Σιωπηλή Προσευχή; Σε ποιό Θεό; Το Θεό της Ορθοδοξίας;". Της απαντώ "Δεν προωθούμε κάποιο δόγμα. Στο Θεό του χριστιανισμού, όπως αποκαλύπτεται μέσα από το Λόγο Του, την Αγία Γραφή". Συνέχισε κραυγάζοντας: "Είστε σατανιστές!!" Το επανέλαβε 3 φορές, όπως και την αρχική της ερώτηση. Δεν συνέχισα το διάλογο μαζί της. Ήμουν απασχολημένη με κάτι άλλο. Δόξα στο Θεό, ενώ είχε σκύψει από πάνω μου, στον ώμο μου και φώναζε στο αυτί μου, δεν τόλμησε να με αγγίξει. Το μόνο που έλεγε ήταν: "Κοπελιά, κοπελιά, κοπελιά!! Σε σένα μιλάω! Κοπελιά! Στο Θεό της ορθοδοξίας;" Και πάει λέγοντας..
Συνολικά το σκηνικό όλο και η παρουσία της εκεί κράτησε 5 λεπτά! Νά 'ναι καλά οι συνεχείς προσευχές (κυρίως μεγαλύτερων στην ηλικία) αδελφών στο ακροατήριο που απλά παρακολουθούσαν και θαύμαζαν το έργο που έκανε ο Κύριος μέσα από 30 νέους που μίλαγαν και έδειχναν την πίστη τους στο Θεό!
Ήταν υπέροχα, ήταν το 1ο το πιλοτικό. Θα ξαναγίνει!
Στο facebook υπάρχεi streetlights group, όπου αναρτώνται οι νέες εξορμήσεις! Η ιστοσελίδα streetlights.gr δεν είναι τόσο ενημερωμένη!
Τι ευλογία! Είχα θλίψη στην καρδιά μου γιατί πια βλέπω ξεκάθαρα το πνευματικό σκοτάδι στο οποίο έχει βυθιστεί ο λαός μας. Και σκεφτόμουν αν υπάρχει ελπίδα. Και μία με την ανάρτησή σου για την εξόρμηση αυτή, και άλλη μία με μήνυμα που μου έστειλε ο Γιάννης, ο Κύριος μου έδειξε ότι δεν πρέπει να απελπίζομαι. Μου έδειξε ότι ακούει προσευχές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάω να δω την σελίδα στο facebook για να ενημερωθώ (και με την Ειρήνη ελπίζουμε να είμαστε παρόντες) στην επόμενη εξόρμηση.